بیماران بی پناه ترین قربانیان تحریم
على طاهرى

در بطن جدال رو به افزایش جمهوری اسلامی و دولت آمریکا هر روز تحریم های جدیدی از سوی جامعه جهانی بر جمهوری اسلامی به بهانه گسترش سلاح هسته ای و به هدف کنترل و تعدیل دست درازی های جمهوری اسلامی در منطقه٬ اعمال می شود که دود آن مستقیما به چشم مردم بی گناه ایران می رود. تا همین جا شواهد حاکی است که آمریکا و متحدینش در پی معماری عراق ثانی در ایران هستند. همه ما شاهد مصیبت ها و مشقت های عمده ای که مردم عراق در دوران تحریم اقتصادی بر علیه صدام حسین با آن دست و پنجه نرم کردند بودیم. دکترین صدور دمکراسی و فشار برای تعدیل سیاست های دیکتاتور وحشی همه و همه به قتل عام غیر قابل تصوری از مردم بی پناه عراق انجامید. امروز مدل جامعه عراق پیش روی ماست و می دانیم ادامه این تحریم ها قادر به برپایی چه جهنمی برای مردم در ایران است. برای رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی در شرایط موجود این تحریم ها حکم "برکت الهی" را دارد و می تواند زمینه برای سرکوب و تحمیل فقر بیشتر به مردم فراهم کند.
در طی دو هفته پیش قیمت گوشت مرز کیلویی 11 هزار تومان را پشت سر گذاشت. تورم فزاینده و از دست دادن هر روزه قدرت خرید مردم به معنی گسترش فقر و فلاکت است. با وصف این شرایط دسته ای در اپوزیسیون رژیم اسلامی این تحریم (عامل سیه روزی و قحطی و بدبختی مردم) را فاکتور مثبتی در مسیر سرنگونی رژیم اسلامی ارزیابی کرده اند. پوچی و پا در هوایی این تز ها در بی ربطی این جریانات اپورتونیست به زندگی مردم و بی مسئولیتی آن ها نسبت به حان انسان ها نهفته است. اما برای ما کمونیست های کارگری که فلسفه وجودی و مبارزاتیمان تغییر زندگی مردم به حکم امکانات موجود و بیرون کشیدن احتیاجات مردم از مکانیزم بازار است تمام معادلات فرق می کند . ما فکر می کنیم همین امروز و بدون هیچ تحریمی هم جمهوری اسلامی قابل سرنگونی است. شاهد ما حدود بیش از دو هزار اعتصاب و تظاهرات در مدت کوتاه زمانی یک سال بر علیه رژیم اسلامی است. اتفاقا برعکس در ادامه تحریم های ضد بشری جمهوری اسلامی بهانه بیشتری برای حمله و سرکوب به جنبش مردم جان به لب آمده مردم ایران خواهد داشت. در ادامه گزارشی از رنج هایی که بیماران در ادامه جنگ دو اردوی ارتجاعی اسلام سیاسی و میلیتاریزم غربی به نمایندگی رژیم اسلامی و دولت آمریکا در ایران می کشند را به تصویر می کشیم تا همگان بدانند که عمق حمایت از تحریم ها به بهانه زمینه ساز شدن سقوط رژیم اسلامی چقدر پوچ و نخ نماست و تنها فرصتی که می سازد اشباع کردن گورستان هاست نه ایجاد جامعه انسانی با نرم های انسانی .
ادامه ماجرا را از دهان یکی از پرسنل بیمارستان امام خمینی (هزار تختخوابی سابق) در تهران را بشنویم. لازم به توضیح است که انستیتو کاستر یکی از شلوغ ترین مراکز شیمی درمانی بیماران سرطانی است. اما این روزها تقریبا به تعطیلی کشیده شده و پذیرشی ندارد. این کارکن بیمارستان امام خمینی اینطور دلیل معضل را توضیح می دهد: داروهای شیمی درمانی کمیاب است. مردم فقط می توانند این داروهای کمیاب و حیاتی را از چهار داروخانه دولتی که آن هم فقط در تهران وجود دارد تهیه کنند که در حال حاضر نیز اغلب این داروها را ندارند. گاهی و ندرتا دارو می رسد ولی چه کسی می تواند روز ها و ساعت ها جلوی درب داروخانه کشیک بدهد تا بتواند دارو بدست آورد. ضمن آن که بیماری که شیمی درمانی می شود باید در زمان های مشخص تزریقش انجام شود و آن هم فقط یک روز بعد از آزمایش و گرنه به دلیل تغییرات گلبولی٬ دیگر آن دارو پاسخ گو نیست و مجددا باید آزمایش انجام شود. حالا چطور می توان در این زمان کم آن را تهیه کرد؟ وقتی هم که دارو کمیاب می شود بازار سیاه دایر می شود. داروهای خاص این نوع بیماری ها ویژگی خاصی نیز دارند که زمان تولید تا مصرف آن ها بسیار کوتاه است و نگه داری از آن ویژه است. یعنی این که حتی برای انتقال از داروخانه به محل تزریق حتما باید در محل خنک نگهداری شوند. در حال حاضر ما برای پذیرش شیمی درمانی نوبت آخر دو ماه بعد را می دهیم. بیمار ماه ها انتظار کشیده تا در بیمارستانی دولتی بستری و عمل شود و بعد از طی مراحل مختلف باید به این مرکز رجوع کند و آن مرکز نیز برای چند ماه بعد نوبت پذیرش را می دهد.
نزدیک به سه ماه است بیمارانی که از شهرهای دور و نزدیک خسته و بیمار و دردمند با کم ترین امکانات پشت درهای بسته مراکز پزشکی هسته ای٬ چشم به راه دارو هستند٬ دیگر حتی ناله های درد آلودشان هم به گوش نمی رسد. بیمارانی که توان پرداخت هزینه های گزاف مرکز پزشکی هسته ای خصوصی را ندارند٬ مجبورند بارها و بارها به مراکز دولتی مراجعه کنند٬ با درد بی امان خود بسازند و دم نزنند تا باری نباشند بر خستگی همراهان خود که روزها و ساعتها آنها را همراهی کرده اند و بی نتیجه باید به خانه برگردند یا شرمنده دوستان و فامیلشان گردند. مراجعه کنندگان به مراکز پزشکی هسته ای نمی توانند خدمات مورد نیاز خود را دریافت کنند چرا که داروهای رادیو اکتیو مورد نیاز این مرکز موجود نمی باشند. بعد از یک ماه که دارو در مرکز وجود نداشت بلاخره حدود یک ماه پیش آن هم فقط برای چند روز در یک هفته دارو رسید و هفته بعد اصلا دارویی وجود نداشت و هیچ بیماری در این مرکز پذیرش نشدند و این مراکز به حالت تعطیل درآمدند .
 در بخشهای دیگر بهداشتی و درمانی هم وضعیت بهتر از این نیست. گویا اتفاقاتی در حال رخ دادن است. خریدهای انستیتو پاستور که قبلا از کشورهای اروپایی انحام می شد٬ حال به سمت کشورهای ترکیه و مجارستان متمایل شده است٬ یعنی همان کشورهایی که طی هفته های گذشته خریدهای داروهای حاوی رادیو اکتیویته از آن ها انجام گرفته است. تامین داروهای رادیواکتیو ایران به وضعیتی در آمده که بسیاری از بیمارانی که استفاده از این دارو ها مسئله مرگ و زندگیشان است٬ از آن محروم شدند. بیماران تالاسمی با کمبود داروی دسفرال مواجه اند. کمبود داروهای تکنسیوم 99 ام و ید 131 که 95 درصد داروهای مصرفی مراکز پزشکی هسته ای کشور را تشکیل می دهند نیز کاملا محسوس است. تکنسیوم 99 ام برای مقاصد کشف و تشخیص بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرد و ید 131 نیز علاوه بر موارد اندک تشخیص٬ به کار درمان بیمای ها خوش خیم و بدخیم می آید. بعد از عمل های جراحی تیروئید و سرطان های پیشرفته که بخش هایی از بدن مانند استخوان ها درگیر می شود٬ ید رادیو اکتیو در درمان 80 درصد سرطان های تیروئید مورد استفاده قرار می گیرد .
تا چند ماه پیش این داروها تنها توسط شرکتی که وابسته به سازمان انرژی اتمی بود به کشور وارد می شد اما پس از خودداری شرکت های خارجی طرف معامله با انرژی اتمی ایران٬ یک شرکت خصوصی به نام "کیمیا پخش" واردات این دارو را بعهده گرفته است. رئیس مرکز مدیریت تجهیزات پزشکی و هماهنگی امور بازرگانی وزارت بهداشت می گوید: در حال حاضر هیچ علامتی که نشان دهنده تحریم ایران باشد نمیبینم. خریدها انجام می شود و تا جایی که من اطلاع دارم مشکل بوجود آمده درباره تهیه داروهای رادیواکتیو به همان مشکلات مقطعی تهیه دارو مربوط می شود!! وی با لحنی مطمئن از ذخیره کافی دارو ها در موقع تحریم سخن می گوید و این در حالی است که امکان ذخیره بعضی از داروها اصولا وجود ندارد چرا که فاصله میان تولید و مصرف آنها نباید از چند روز بیشتر شود و گرنه هیچ خاصیتی ندارد و شاید در مواقعی هم به بهای جان بیمار تمام شود .
 سازمان انرژی اتمی بخشی از مرحله  تولید موادی همچون تکنسیوم 99 ام را نیز به انجام می رساند. شرکت مذکور"مولیودن 99" (ماده اولیه داروی تکنسیوم 99 ام) را به کشور وارد می کرد و مرحله نهایی تولید این دارو را در ایران انجام می داد. ولی با تحریم این شرکت٬ چناچه آن شرکت خصوصی نیز مواد را در اختیار سازمان انرژی اتمی قرار دهد تحریم خواهد شد. بنا براین باید محصول نهایی وارد شود. به دلیل تشعشعات مواد رادیو اکتیو پیش از این، مواد توسط پروازهای چارتر مخصوص برای این کار اختصاص می یافت ولی اکنون تنها می توان در هر پرواز 7 یا 8 ژنراتور از این دارو را به کشور وارد کرد و به دلیل پراکنده شدن  ژنراتور ها در پرواز های مختلف به جای این که هر هفته دارو به ایران برسد٬ زمان های دسترسی مراکز به این داروها قابل پیش بینی نیست . این مشکلات در حالی رخ می دهد که معاونت بهداشت و درمان مجلس ارتجاع از مشکل بوجود آمده  برای داروهای رادیو اکتیو اظهار بی اطلاعی کرد و گفت: گمان نمی کنم سایر اعضای  کمیسیون بهداشت و درمان هم اطلاعی از موضوع داشته باشند چون در جلسه ای که با معاون غذا و داروی وزارت بهداشت داشتیم هیچ اشاره ای به این مسئله نشد !!
در زمانی که صحبت از تحریم ها در جامعه بین الملل برعلیه جمهوری اسلامی می شد سران نظام اسلامی و شخص احمدی نژاد جنایتکار میگفتند که تحریم ها هیچ تاثیری بر ما ندارد. این تنها پاسخی بود که از رژیم کثیف اسلامی به درد و رنج مردم داده شد. اما بر دست راستی ترین مفسرین سیاسی هم پوشیده نیست که کشوری که همه چیزش وارداتی است و درآمدی جز نفت ندارد، با کمترین فشاری از سوی غرب٬ اولین زیانش را مردم زحمتکش و مزدبگیر خواهند داد. تریبون های رسمی دولتی صحبت از هفت میلیون نفر زیر خط فقر سیاه می کنند٬ و مردمی که نمی توانند نان شبشان را فراهم کنند و صد البته که درمان بیماری ها جز ضروریات زندگیشان نیست و چه بسا با یک سرماخوردگی ساده به انواع و اقسام بیماری های قلبی و کلیوی و ریوی دچار می شوند. نا گفته پیداست که کسی که نتواند به مداوای سرماخوردگی ساده بپردازد حتما از بیماری های دیگر جان خواهد سپرد. هزینه هر جلسه شیمی درمانی در مطب٬ نزدیک به یک میلیون تومان است و تازه آن هم برای کسانی که از امکانات بیمه ای استفاده می کنند. آن هایی که از هیچ نوع بیمه ای استفاده نمی کنند اصلا نباید در این مورد فکر کنند. هزینه انواع آزمایش ها نسبت به سال گذشته حداقل دو برابر شده است. انواع و اقسام رادیو گرافی ها هم که معلوم است چه نرخی پیدا کرده اند. بر طبق تمام این شواهد دردناک نه چرندیات سران رژیم اسلامی مبنی بر این که "تحریم تاثیری به حال ما ندارد" معنی دارد، و نه شعار های پوچ اپوزیسیون تو سری خورده که میگوید تحریم راه سرنگونی جمهوری اسلامی را صاف می کند! به سنت سیاسی که بر گورستان کردن جامعه هورا می کشد تف باید انداخت. ولی یک چیز کاملا هویداست هر نوسان بازار دارو و غذا اولین قربانیانش را از اقشار آسیب پذیر می گیرد. مگر زمانی که تحریم در عراق جان نیم میلیون کودک را گرفت از طبقات بالا و مرفه بودند؟ در ایران نیز مسلما همین طور خواهد بود .

نوشته های دیگر از علی طاهری